بررسی رابطه پاداش هیأت مدیره با شاخص‌های حسابداری ارزیابی عملکرد (مورد مطالعه: شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)

با ظهور تئوری نمایندگی و تفکیک مدیریت از مالکیت، ارزیابی عملکرد مدیران مطرح گردید. بنابراین می­بایست شاخص­ها و مؤلفه­هایی برای این منظور در نظر گرفته شود، که شاخص­های حسابداری و شاخص­های اقتصادی از آن جمله­اند. به همین جهت در این مطالعه به بررسی تأثیر پاداش هیأت مدیره بر شاخص­های حسابداری ارزیابی عملکرد پرداخته شده است. برای این منظور، بر اساس آزمون تجربی مضامین تئوری نمایندگی، اطلاعات لازم برای سال­های 1381 تا 1387 از کلیه­ی شرکت­های واجد شرایط در بورس اوراق بهادار تهران جمع­آوری گردید و با استفاده از ضریب تعیین تعدیل شده، تحلیل واریانس و یک مدل رگرسیونی خطی، این رابطه­ مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، تأثیر پاداش بر خالص جریان­های نقدی حاصل از فعالیت­های عملیاتی و نسبت Q توبین در سطح کل شرکت­ها و صنایع انتخابی مورد آزمون قرار گرفت. یافته­های پژوهش در سطح کل شرکت­ها دلالت بر وجود رابطه معنی­دار بین مبلغ پاداش هیأت مدیره و خالص جریان­های نقدی حاصل از فعالیت­های عملیاتی و رابطه ضعیف بین مبلغ پاداش هیأت مدیره و نسبت Q توبین دارد. نتایج آزمون فرضیه­ها در سطح صنایع مورد رسیدگی نیز، نشان می‌دهد که جریان‌های نقدی حاصل از فعالیت‌های عملیاتی (CFO) در صنعت سیمان، آهک و گچ و صنعت خودرو و ساخت قطعات، تأثیر معنی‌داری روی  مبلغ پاداش هیأت‌ مدیره  دارد و همچنین در سطح صنایع، رابطة معنی‌داری بین مبلغ پاداش هیأت‌مدیره و نسبت Q توبین شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران وجود ندارد.